‘Ik ben begonnen met de mavo op het Eckart en dat ging eigenlijk vrij eenvoudig. Alleen met Engels had ik wat moeite. Omdat ik totaal niet wist wat ik wilde worden, ben ik daarna havo gaan doen. In de vierde werd Herman van Oorschot mijn mentor en met hem had ik een goeie klik. Hoe hij lesgaf en praatte over voetbal, dat was superleuk. We zijn ook een paar keer gaan fietsen in Zuid-Limburg voor een sponsortocht. Dankzij hem ben ik aan de lerarenopleiding economie begonnen.

Ik zeg altijd tegen leerlingen: het belangrijkste is dat het goed met je gaat. Dat je het leuk vindt om naar school te gaan. Pas dán kan ik je iets leren. Ik werk vooral met derde- en vierdejaars van de mavo. Op die leeftijd is het natuurlijk best moeilijk om naar je eigen gedrag te kijken, maar ik wil ze wél die verantwoordelijkheid geven. En er met ze achter komen wat zij leuk vinden. Dat hoeft natuurlijk niet per se economie te zijn.

Ik snap dat leerlingen soms denken: het is ongelofelijk saai, de hele dag in zo’n klaslokaal. Maar ik wil juist mensen vermaken, ik wil ze niet tot last zijn. En het kán ook leuk, door enthousiast te zijn, door te vertellen over wat ík leuk vind. In tegenstelling tot oudere collega’s heb ik nog niet veel praktijkervaring waarover je in de les kunt vertellen. Als iemand dat doet, hang ik echt aan z’n lippen. Zelf heb ik nog geen huis gekocht of met erfbelasting te maken gehad. Ik heb wel zes jaar bij de McDonalds gewerkt en dat gebruik ik vaak in m’n lessen.

Met economie heb je je hele leven te maken. Van je geboorte tot aan je overlijden. Heel veel keuzemomenten hebben raakvlakken met economie. Het is fijn om daar iets over te weten. Maar uiteindelijk is geld natuurlijk niet het belangrijkste. Ik citeer altijd Dick Advocaat: ‘Geld maakt niet gelukkig, maar gelukkig heb ik geld’. Met die slagzin kun je heel goed een schooljaar beginnen.’