‘Het leukste moment van vandaag was bij de presentaties van to in mavo 4. Een meisje vertelde heel enthousiast over haar escaperoom. Met de lasersnijder heeft ze een maquette gemaakt, met als thema ‘Egypte’. Er staan hiërogliefen op de muren die je alleen kunt lezen met blacklights. Om te kunnen ontsnappen moet je bijvoorbeeld een afstandsbediening vinden waarmee een robotautootje bestuurd wordt. 

Dit is het laatste project voor het eindexamen. Dat doen ze individueel en ze moeten zelf bedenken welke technologie ze ervoor gebruiken. Een jongen uit die klas heeft snoepjes gemaakt van gelatine met een Red Bullsmaak. Daarvoor heeft hij een klein 3D-blikje geprint waar hij met een vacuümmachine een malletje van heeft gemaakt. Daar kon-ie dan z’n gelatine in gieten. Z’n klasgenoten mochten proeven!

Als docent ben ik erg van de eigen verantwoordelijkheid. Ik leg veel bij de leerlingen neer: als ze een probleem hebben, help ik ze om het zélf op te lossen. Bij wiskunde in havo 2 vonden ze het niet fijn dat ik een groot deel van de les opgaves besprak. Dus nou komen ze aan het begin van de les bij mij. Iedereen mag spuien; ik schrijf het op en kies dan de opgaves waar de meeste behoefte aan is: verzoeknummers. 

Waarom moeten we wiskunde leren? Dat vragen leerlingen vaak. Wiskunde gaat eigenlijk over gestructureerd werken. En dat je van tevoren bedenkt: zó ga ik het aanpakken, in deze stapjes. In heel veel situaties kan dat je helpen. Stel, je fietslampje is kapot: waar begin je met kijken? Nooit random aan de slag, maar éérst een plan maken!’